چای کیسه‌ای

چای کیسه‌ای به عنوان گزینه سریع و راحت برای نوشیدن چای، با توجه به خستگی‌های زندگی مدرن، به جای مراسم ویژه چای، به عنوان نوشیدنی روزانه در جوامع مختلف جهان وارد شده است. در گذشته، چای نوشیدنی گران‌قیمتی بود که فقط ثروتمندان از آن لذت می‌بردند؛ اما با گذر زمان و ایجاد تغییراتی در آن، چای به یک نوشیدنی روزانه برای همه مردم دنیا تبدیل شد.

با این حال، کیفیت و طعم چای به شیوه بسته‌بندی و حمل‌ونقلش در جای‌جای دنیا متغیر است. اما با توجه به سرعت در زندگی امروزی، چای کیسه ای یا لیپتون یا همان تی بگ به عنوان یک گزینه مناسب، سریع و راحت برای نوشیدن چای شناخته شده است و به این ترتیب، مراسم ویژه چای به صورت نمادین در دنیا باقی مانده است.

نحوه‌ی به وجود آمدن چای کیسه‌ای

چای کیسه‌ای به سال ۱۹۰۳ با اختراع کیسه‌های پارچه‌ای دست‌دوز برای ریختن چای آغاز شد. اما این چای مدرن که در حال حاضر استفاده می‌شود، در حدود سال ۱۹۰۸ توسط توماس سالیوان، واردکننده چای و قهوه از نیویورک، با استفاده از کیسه‌های ابریشمی به بازار عرضه شد.

با این حال، مهمترین توسعه در زمینه تیبگ به وجود آمدن دستگاه بسته‌بندی چای کیسه‌ای در سال ۱۹۲۹ توسط آدولف رامبولد، که برای شرکت آلمانی Teekanne کار می‌کرد، مربوط می‌شود. این دستگاه تولید انبوه کیسه‌های چای را ممکن ساخت و به تولید صنعتی این چای رونق بخشید.

در سال ۱۹۳۰، ویلیام هرمانسون نیز اقدام به ثبت اولین چای کیسه‌ای ساخته شده با استفاده از الیاف کاغذی و مهر و موم شده توسط حرارت کرد. این اقدام نشان داد که الیاف کاغذی نیز می‌توانند به جای پارچه برای ساخت کیسه‌های چای مورد استفاده قرار گیرند.

بنابراین، اختراع و توسعه چای کیسه‌ای در طول سال‌های ۱۹۰۳ تا ۱۹۳۰ مهمترین اتفاقات در این زمینه بوده است.

جنس کیسه این نوع از چای

کیسه‌های چای از مواد مختلفی مانند کاغذ صافی، پلاستیک، پنبه یا ابریشم ساخته می‌شوند. در ابتدا، کیسه‌های چای فقط برای چای سنتی (Camellia sinensis) استفاده می‌شدند، اما اکنون می‌توانیم انواع چای‌های گیاهی نیز در قالب چای کیسه‌ای پیدا کنیم.

کیسه‌های چای معمولاً از موادی مانند کاغذ صافی، پلاستیک مناسب برای مواد غذایی، پنبه یا ابریشم ساخته می‌شوند. برخی از کیسه‌های چای دارای ریسمان یا نخی هستند که به برداشتن کیسه کمک می‌کند و همچنین برچسب کاغذی دارند که اطلاعاتی درباره نوع چای را نشان می‌دهد.

در طول زمان، چای کیسه‌ای متنوعی از دمنوش‌ها و چای‌ها عرضه شده است. این چای امروزی بسیار گسترده و متنوع است و انواع مختلفی از چای‌ها و دمنوش‌ها در قالب کیسه‌های چای قابل تهیه هستند.

در برخی از شرکت‌ها، کیسه‌های چای از چای شل تهیه می‌شوند که از جداسازی برگ‌های بزرگ‌تر چای بدست می‌آید. اما برخی دیگر از شرکت‌ها از تمام برگ‌های چای استفاده می‌کنند.

در مورد شکل کیسه‌های چای، اولین کیسه‌های چای به شکل مستطیلی یا مربعی بودند. اما در سال ۱۹۹۷، برند PG Tips کیسه‌های چای چهار وجهی معروف به شکل تتراهدرن بازار عرضه کرد. این کیسه‌ها از موادی مانند نایلون، PLA (ساخته شده از نشاسته ذرت) یا ابریشم ساخته می‌شوند

در نهایت، دم کردن این چای به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد و بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند این چای را با انواع چای‌های مختلف در خانه خود تهیه کنند. به همین دلیل، کیسه‌های چای خالی نیز در بازار وجود دارند تا مصرف‌کنندگان بتوانند آنها را با برگ‌های چای خود پر کنند.

بنابراین، کیسه چای یک بسته کوچک است که در آن برگ‌های چای یا گیاهان دیگر قرار دارد و به راحتی می‌توان آن را در آب جوشیده دم کرد. این نوع کیسه‌ها از مواد مختلفی ساخته می‌شوند و در بازار انواع مختلفی از چای کیسه‌ای در دسترس هستند.

اثر چای کیسه‌ای روی محیط زیست

در سال ۲۰۱۷، مایک آرمیتاژ، یک باغبان در بریتانیا، متوجه شد که پس از کمپوست شدن، کیسه‌های چای باقیمانده‌های پلاستیکی را در خود به جا می‌گذارند. او با یونیلیور، صاحب اصلی برند لیپتون و یکی از شرکت‌های مطرح تولید چای کیسه‌ای، تماس برقرار کرد و خواستار حذف پلاستیک از تولید کیسه‌ها شد.

در فوریه ۲۰۱۸، برند PG Tips در انگلستان اعلام کرد که در کیسه‌های هرمی چایشان از چسب نشاسته ذرت به جای پلی پروپیلن استفاده می‌کنند.

مطالعات نشان داده‌اند که میکروپلاستیک‌ها ممکن است در چایی که برای مصرف انسان تهیه شده است، حضور داشته باشند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ نشان داد که خیساندن یک چای کیسه‌ای پلاستیکی در دمای دم‌آوری (۹۵ درجه سانتی‌گراد) تقریباً ۱۱٫۶ میلیارد میکروپلاستیک و ۳٫۱ میلیارد نانوپلاستیک را در یک فنجان نوشیدنی آزاد می‌کند.

در یک مطالعه دیگر در سال ۲۰۲۱، کیسه‌های چای سلولزی مورد بررسی قرار گرفتند و ثابت شد که ۱۵ کیسه از ۲۲ کیسه آزمایش شده حاوی پلاستیک‌هایی مانند پلی‌استر، پلی‌اتیلن یا پلی‌پروپیلن هستند که به عنوان الیاف میکروپلاستیک شناخته می‌شوند.

اگرچه سلولز به عنوان یک ماده زیست تخریب‌پذیر محسوب می‌شود، اما اجزای پلاستیکی درون کیسه‌های سلولزی این خاصیت را ندارند و در هنگام کمپوست، میکروپلاستیک‌ها را در محیط آزاد می‌کنند

چای لیپتون یا نپتون

در عامیانه، به چای کیسه‌ای معمولاً به نام‌های چای پاکتی یا چای لیپتون اشاره می‌شود. در واقع، لیپتون نام یک برند تجاری این چای است که در سال ۱۸۹۰ میلادی توسط یک خواربارفروش به نام “سر توماس لیپتون” تأسیس شد. به دلیل تبلیغات فراوان، نام لیپتون به عنوان یک نام معمول برای تیبگ شناخته شده است.’

در ایران، ممکن است در اشتباه به آن به نام چای نپتون اشاره شود، درست این است که به جای نپتون باید به آن لیپتون گفت اگرچه چای کیسه‌ای واژه‌ی بهتری است.